Ang Hajj ay nagsisimula sa panloob na damdamin ng Muslim at umabot sa kanyang panlabas na pag-uugali. Ang Tawheed ay makikita sa pangunahing kondisyon ng hajj, ang patutunguhan nito, mga ritwal, at mga kaugnay na gawain ng pagsamba at pagsusumamo. Kaya, hindi kataka-taka na ang gantimpala ng tinanggap na Hajj ay pagpapatawad sa lahat ng mga nakaraang kasalanan at Jannah (paraiso) sa kabilang buhay.
Dito natin malalaman ang mga sumusunod:
Ano ang Hajj?
Ang Hajj ay ang ikalimang haligi ng Islam. Ang salitang Hajj ay nangangahulugang “naglalayon na maglakbay patungo sa”, kaya, ang Hajj ay parehong pisikal at espirituwal na paglalakbay na naglalayong dalisayin at mapabuti ang buhay ng Muslim at ang kabilang buhay.
Ang Hajj (Islamic na pilgrimage) ay isa sa pinaka-nahayag na mga obligasyon ng Islam, ang pinakahuli sa pagitan ng mga ito na inorden, at ito ay obligadong isagawa minsan sa isang buhay ng bawat may kakayahang Muslim, ngunit maaari pa rin nilang isagawa ito nang opsyonal pagkatapos kung kailan nila gusto. Gusto mo bang matuto nang higit pa tungkol sa kaugnayan sa pagitan ng Tawheed at Hajj? Tuloy lang.
Ano ang Kahulugan ng Tawheed?
Ang Tawheed o monoteismo ay nangangahulugan ng paniniwala sa Nag-iisang Tunay na Diyos (Allah).
Ang transilitration nito ay: la ilaha illa Allah. Kaya, ito ang pintuan sa pagiging Muslim, na sinusundan ng paniniwala kay Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala) bilang ang huling Sugo ng Allah na Makapangyarihan sa lahat.
Ang makabuluhang salitang Arabe na kailangan mong pagnilayan sa ating konteksto dito ay ang salitang Ilah (Diyos). Ang ugat ng salitang Arabe na ito ay pangunahing tumutukoy sa tapat na pag-ibig, kamahalan, pag-asa at takot. Kaya, ang isang tunay na Muslim ay nagpapalaya sa kanyang patutunguhan mula sa kanyang mga pagnanasa sa sarili gayundin sa iba.
Ang Islam ay karaniwang itinayo sa Tawheed. Ito ay nagpapahiwatig na ang lahat ng iyong mga gawa ay para sa kapakanan ng Diyos upang tanggapin. Hindi ka maaaring maging Muslim nang hindi tinatanggap ang katotohanang ito.
Sa katunayan, lahat ng limang Islamikong haligi ay nagta-target sa layuning ito: upang pag-isahin ang iyong patutunguhan. Ito ay ang maniwala sa Allah (ang Tanging Nag-iisang Diyos) at sa Kanyang Sugo, si Muhammad, na manalangin para sa Allah ng limang beses araw-araw, magbayad ng mahihirap na dapat bayaran (Zakah) alang-alang kay Allah, mag-ayuno sa Ramadan, at sa wakas ay magsagawa ng Hajj sa Allah. Bahay sa Makkah. Kaya, ang kahulugan ng tawheed ay makikita sa paglalakbay ng hajj.
Paano Naipapakita ang Tawheed sa mga Ritual ng Hajj?
Ang Tawheed (monotheism) ay malinaw na inilalarawan sa mga ritwal ng hajj sa pamamagitan ng pangunahing kondisyon ng hajj, ang mga lugar ng pagsasagawa ng mga ritwal, ang nagtatag ng Sagradong Bahay, si Abraham (sumakanya nawa ang kapayapaan), at ang mga pagsusumamo na sinabi sa mga ritwal ng hajj.
1. Ang Tawheed ay kinakailangan upang makapagsagawa ng hajj.
Binigyang-diin ni Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala) sa katotohanang ito sa pagsasabing:
“ أَلاَ لاَ يَحُجُّ بَعْدَ الْعَامِ مُشْرِكٌ، وَلاَ يَطُوفُ بِالْبَيْتِ عُرْيَانٌ ”.
Noong isang taon bago ang huling Hajj ng Propeta (ﷺ) nang ginawa ng Sugo ng Allah (ﷺ) si Abu Bakr na pinuno ng mga peregrino, ipinadala ako ng huli (Abu Bakr) kasama ng isang pangkat ng mga tao upang gumawa ng pampublikong anunsyo : ‘Walang pagano ang pinahihintulutang magsagawa ng Hajj pagkatapos ng taong ito, at walang hubad na tao ang pinapayagang magsagawa ng Tawaf ng Ka`ba.’
[ Sahih al-Bukhari 1622]
Higit pa rito, walang gawaing pagsamba ang wasto sa Islam nang walang dalisay na intensyon para sa kapakanan ng Allah. Kaya, ang intensyon ng pilgrim ay dapat para sa Lumikha lamang. Sa katunayan, ito ay ang parehong konsepto ng tawheed, ibig sabihin, ang pagsamba lamang kay Allah, ang Nag-iisang Tunay na Diyos.
2. Ang pangunahing destinasyon ng pilgrim ay ang Sacred House.
Ang Sagradong Bahay na inilagay sa Makkah ay ang slogan ng tawheed sa lupa. Ito ang direksyon ng panalangin para sa mga Muslim na ang paniniwala ay itinayo sa tawheed. Higit sa lahat, ang Sagradong Bahay na ito ay itinatag ni Propeta Abraham (PBUH) sa pamamagitan ng utos ng Dakilang Allah na binanggit sa sumusunod na talata:
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَٰهِيمَ مَكَانَ ٱلْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِى شَيْـًۭٔا
“At alalahanin Namin nang italaga Namin kay Abraham ang lugar ng Bahay, na nagsasabi, “Huwag kayong magtambal ng anuman sa Akin sa pagsamba at dalisayin ang Aking Bahay para sa mga taong umiikot sa Ka’bah, tumayo sa pagdarasal. ˺, at yumukod at magpatirapa.
[Quran, 22:26] (Ingles na pagsasalin ng kahulugan)
3. Si Propeta Abraham, ang huwaran ng tawheed, ay nanawagan para sa peregrinasyon.
Ang Tawheed ay lubos na makikita sa pinuno na nagtatag ng lugar ng peregrinasyon at tumawag para dito, na sumusunod sa utos ng Allah sa kanya:
وَأَذِّن فِى ٱلنَّاسِ بِٱلْحَجِّ
“Tawagin ang lahat ng tao sa paglalakbay sa banal na lugar.”
[Quran, 22:27]
Sinabi na si Ibrahim ay nagsabi: “O Panginoon, paano ko ito maipapahayag sa mga tao kung ang aking tinig ay hindi makakarating sa kanila” Sinabi: “Tawagan sila at Aming ipaparating ito.” Kaya’t si Ibrahim ay tumayo at nagsabi, “O sangkatauhan! Ang iyong Panginoon ay nagtatag ng isang Bahay kaya’t maglakbay ka rito.”
Sa katunayan, si Propeta Abraham (PBUH) ay ang ama ng mga Propeta (PBUT) at siya ay may espesyal na ranggo para sa mga Muslim, Hudyo, at Kristiyano. Ang kanyang paniniwala ay tawheed, tulad ng sinabi ng Allah sa Noble Quran:
مَا كَانَ إِبْرَٰهِيمُ يَهُودِيًّۭا وَلَا نَصْرَانِيًّۭا وَلَـٰكِن كَانَ حَنِيفًۭا مُّسْلِمًۭا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلْمُشْرِكِينَ
“Si Abraham ay hindi isang Hudyo o isang Kristiyano; siya ay nagpasakop sa buong katapatan at hindi isang polytheist.”
[Quran, 3:67]
4.Ang Talbiyah ay ang debosyonal na panalangin ng tawheed sa hajj.
Isa sa mga makabuluhang panalangin na sinasabi ng mga peregrino ay ang talbiyah:
فَلْيَرْفَعُوا أَصْوَاتَهُمْ بِالتَّلْبِيَةِ فَإِنَّهَا مِنْ شِعَارِ الْحَجِّ.
Ang Sugo ng Allah (ﷺ) ay nagsabi:
“Si Jibril ay lumapit sa akin at nagsabi: ‘O Muhammad! Sabihin sa iyong mga Kasamahan na itaas ang kanilang mga boses kapag binibigkas ang Talbiyah, sapagkat ito ay isa sa mga simbolo ng Hajj.’”
[Sahih sunan Ibn Majah 2923]
Ang transliterasyon ng Talbiyah ay: Labbayk-Allāhumma labbayk, labbayka lā sharīka laka labbayk, inna ‘l-ḥamda, wanni`mata, laka wa ‘l-mulk, lā sharīka lak
.Ang ibig sabihin ng mga salitang Talbiyah ay: “Narito ako sa paglilingkod sa Iyo, O Allah, naririto ako sa paglilingkod sa Iyo. Nandito ako sa serbisyo Mo, Wala kang kasama, nandito ako sa serbisyo Mo. Tunay na ang papuri, at mga pagpapala ay sa Iyo, at ang kapangyarihan. Wala kang partner.”
[Hadith by Bukhari & Muslim]
Ang mga salitang Arabik na Labbayk-Allāhumma labbayk dito ay nagpapahiwatig ng mga kahulugang may kaugnayan sa tawheed:
- Nagsusumite ako at nagsumite muli,
- Ako ay nagpupursige sa pagsunod sa Iyo,
- Pinatunayan ko ang aking pagmamahal kay Allah,
- Ito ay nagpapahiwatig ng katapatan,
- Ito ay nagpapahiwatig ng paglapit sa Allah.
- Ito ay simbolo ng tawhid.
(Kahulugan ng Labbayk Allahumma Labbayk, islamqa.info 2003)
5. Ang Tawaf at ang mga kaugnay na pagsamba nito ay naglalarawan ng tawheed.
Ang Tawaf o pag-ikot sa Ka`bah, ito man ay pagbisita, pagdating o paalam, ay isa sa mga ritwal ng hajj na naglalarawan ng tawheed:
طَافَ النَّبيُّ صلى الله عليه وسلم بِالْبَيْتِ عَلَى بَعِيرٍ كُلَّمَا أَتَى الرُّكْنَ أَشَارَ إِلَيْهِ بِشَيْءٍ عِنْدَهُ وَكَبَّرَ
Ang Propeta (ﷺ) ay nagsagawa ng Tawaf na nakasakay sa isang kamelyo. Sa tuwing dadaan siya sa kanto (naglalaman ng Bato Itim), itinuturo niya ito ng isang bagay na hawak niya at sasabihin: Allāhu Akbar (Ang Allah ang Pinakamadakila)!
[Al-Bukhari]
Gayundin, ang tawheed ay inilalarawan pagkatapos ng tawaf kapag ang tao ay nag-aalok ng dalawang rak’ah sa likod ng Maqam Ibrahim, kung maaari. Kung hindi niya magawa iyon, maaari siyang mag-alay ng panalangin sa alinmang bahagi ng mosque. Sa panalanging ito, iminumungkahi niyang bigkasin ang kabanata al-Ikhlas (kadalisayan ng debosyon) at al-Kaferron (mga hindi naniniwala), upang ipaalala ng Muslim sa kanyang sarili ang konsepto ng tawheed, ibig sabihin, dalisay na debosyon sa Allah na Makapangyarihan sa lahat at upang matiyak na ang pagsamba ng isa. ay walang anumang bakas ng pagtatambal sa Allah na Makapangyarihan.
Bukod dito, kung ang Muslim na nagsasagawa ng tawaf ay kayang humalik sa Itim na Bato, kung gayon siya ay inirerekomenda na gawin ito. Ito rin ay nagpapakita ng debosyon at pagpapasakop kay Allah na Makapangyarihan sa lahat:
وَإِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّكَ حَجَرٌ مَا تَنْفَعُ وَلَا تَضُرُّ وَلَوْلَا أَنِّي رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يقبل مَا قبلتك
Sinabi ni ‘Abis b Rabi’a na nakita niya si ‘Umar na hinahalikan ang bato at sinabing, “Alam kong tiyak na ikaw ay isang bato na hindi maaaring makinabang o makapinsala, at kung hindi ko nakita ang Sugo ng Diyos na hinahalikan ka hindi kita hahalikan. ”
[Agreed upon]
6. Ang Sa’i sa pagitan ng mga burol ng Safa at Marwa ay nagpapaalala sa mga Muslim ng tawheed.
Ang Paglalakad Pabalik-balik ng pitong beses sa pagitan ng mga burol ng Safa at Marwa ay naglalarawan ng tawheed sa pamamagitan ng:
A. ang mga pagsusumamo na ang peregrino ay inirerekomenda na sabihin ang katulad ng ginawa ni Propeta Muhammad (PBUH):
Sa tuwing lumalapit ang Propeta (ﷺ) sa Bundok Safa, binibigkas niya:
Tunay na ang Safa at Marwah ay kabilang sa mga tanda ni Allah. Nagsisimula ako sa sinimulan ni Allah. Sinimulan niya (ang kanyang Sa’y) sa Bundok Safa ang pag-akyat dito hanggang sa makita niya ang Bahay. Pagkatapos ay humarap siya sa Qiblah at inuulit ang mga salita: Walang karapat-dapat sambahin maliban sa Allah, at si Allah ang Pinakamadakila….”
[Muslim 2/888.]
B. ang pag-alala sa pagsisikap ni Hajar, asawa ni Propeta Abraham, na nagtiwala lamang kay Allah habang naghahanap ng tubig upang iligtas ang kanyang anak sa disyerto.
7.Ang araw ng Arafat ay ang pinakamahusay na oras para sa pagpapahayag ng salita ng tawheed.
Ang araw ng Arafat ay isang espesyal na araw para sa mga Muslim dahil “walang araw na ang Diyos ay nagpapalaya ng higit pang mga alipin mula sa impiyerno kaysa sa araw ng ‘Arafah.” Sinimulan ni Propeta Muhammad (PBUH) ang kabutihan ng araw ng Arafat na nagsasabi:
“Ang pinakamabuting panalangin ay ang Araw ng Arafat, at ang pinakamainam na masasabi ng sinuman ay ang sinabi ko at ng mga Propeta na nauna sa akin:
Walang sinuman ang may karapatang sambahin kundi si Allah lamang, na walang katambal. Sa kanya ang kapangyarihan at sa Kanya ang papuri, at Siya ay may kakayahang gawin ang lahat ng bagay.”
[At-Tirmidhi. Al-Albani graded it good in Sahih At-Tirmidhi 3/184]
8.Ang Rami ng Jamarat (paghagis ng bato) ay isinabatas para sa pag-alala kay Allah Makapangyarihan sa lahat.
Ang mga Pilgrim ay naghagis ng mga bato sa punto ng kahihiyan ni Satanas sa kanya at pagbigkas ng Takbeer sa paghahagis ng bawat maliit na bato.
Gayundin, sinabi ni Propeta Muhammad (PBUH) ang layunin ng ritwal na ito ng hajj na nagsasabi:
“ إِنَّمَا جُعِلَ رَمْىُ الْجِمَارِ وَالسَّعْىُ بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ لإِقَامَةِ ذِكْرِ اللَّهِ ”
Ang Propeta ay nagsabi: “Ang pagbato sa Jimari [paghagis ng bato] at Sa’i sa pagitan ng As-Safa at Al-Marwah ay ginagawa lamang para sa pagtatatag ng pag-alaala kay Allah.”
[Jami` at-Tirmidhi; namarkahan bilang mabuting hadith]
Ano ang Layunin ng Hajj?
Ang pangunahing layunin ng Islamic pilgrimage (Hajj) ay upang ihanda ang Muslim para sa pagkakaisa ng kanyang destinasyon patungo sa Kanyang Lumikha lamang (Tawheed), ang pundasyon ng paniniwala.
Ang pangunahing layunin ng hajj ay ang magtatag ng tawheed sa puso ng mga nagsasagawa nito upang ang lahat ng kanilang mga kasalanan ay mapatawad:
Ang Sugo ng Allah (ﷺ) ay nagsabi, “Sinuman ang nagsagawa ng Hajj (paglalakbay) at hindi nakipagtalik (sa kanyang asawa), ni nakagawa ng kasalanan, ni hindi nakipagtalo ng hindi makatarungan (sa panahon ng Hajj), pagkatapos ay bumalik siya mula sa Hajj bilang dalisay at malaya sa kasalanan gaya noong araw na ipinanganak siya ng kanyang ina.”
[Napagkasunduang]
Gayundin, kabilang sa mga layunin ng hajj ay ang paghahanap ng mga gantimpala ni Allah para sa kanilang mga pagsisikap at pagsunod, at gayundin ang kasiyahan ng Allah. Sa madaling salita, ang Hajj ay para sa pag-alaala kay Allah, pagkamit ng Taqwa (Kabanalan). Iyan ay kung ano ang isang pilgrim ay bumalik upang dalhin.
Sa madaling salita, ang Hajj ay isang tanda ng kabuuang pagpapasakop at pagsunod kay Allah, at isang pagbabago sa buhay ng isang Muslim.
Magbigay ng parehong bunga ng Hajj!
Upang tapusin, gusto mo bang magbunga ng parehong mga bunga na mayroon ang mga peregrino? Mayroon akong magandang balita para sa iyo!
Mayroon kang ginintuang pagkakataon na sabihin ang salita ng Tawheed at maging isang Muslim. Sa pagiging Muslim, ang iyong mga kasalanan ay pinatawad, ikaw ay lumalapit sa iyong Tagapaglikha, at naabot ang tuwid na daan ng patnubay na dapat pagdaanan; ang parehong mga bunga na ibinubunga ng manlalakbay. Teka ano? Matutulungan ka ng aming team. Maging isang Muslim ngayon. Masyadong maikli ang buhay!
